Ik was serveerster in een van de beste restaurants van Spanje, waar marketing over Tinto de Verano ging en hoe het een aanvulling was op de gerechten die aan tafel werden geserveerd. Ik kan me herinneren dat ik werd gevraagd om een paar drankjes te maken, waar ik voor het eerst over dacht om te doen, maar toen werd mijn geest helemaal naar een andere wereld getransporteerd…
Mijn droombaan was om contant geld te serveren voor een Griekse restauranteigenaar en zijn gezin. Ik was net afgestudeerd aan de universiteit met een B.A. in Hotel & Restaurant Management, en werkte als assistent in de keuken van een van zijn restaurants. Mijn cliënt beschreef zichzelf als "een roll-top", wat betekent dat hij iemand was met een leven buiten zijn werk. Deze man had een familie, vrienden en buren die zich ook bekommerden om zijn welzijn. Aangezien dit een mini-brief was, vroeg ik om zijn visitekaartje te zien, en ja hoor, hij schreef het. En daar kreeg ik energie van, want Iida was niet alleen een harde werker, maar hij was ook een rustige jongen die van lekker eten en drinken hield en tijd doorbracht met zijn gezin. Hierdoor voelde ik me echt goed van binnen.
Dat maakte dat ik naar Griekenland wilde om daar een aantal keukens te proeven, maar ook om met mijn nieuwe baas naar de zonsondergang te staren. Hij was een sportman, dus ik werd gevraagd om op een avond bij hem te komen eten. Om de een of andere reden leek het me een heel slecht idee om dit aanbod af te slaan. Het avondeten veranderde in een soort van afternoonrine, terwijl we zaten en wijn dronken. Het was een heel andere ervaring dan alleen thuis een drankje drinken of in een bar zitten. Hier was het alsof ik in een andere wereld was.
Ik voelde me alsof ik in een ander land was, ook al was ik dat.
Het voelde alsof iemand me een geschenk had gegeven, en het was een beetje vreemd, maar ik voelde me er ook thuis.
Een paar dagen later zat ik in de klas en een schattig Koreaans meisje zat naast me. Iunkinso zorgde voor een vonk en zinger voor mijn verzengende natuurlijke talent voor desserts, en ik schepte het brouwsel op dat al een tijdje in mijn gedachten was.
Het smaakte naar iets dat mijn man zou maken. Zoals de truc van een Franse chef-kok, of iets dat je zou krijgen bij een Chanoeka of trots. Ik drukte het plat tot een dikke, kleverige cake. Het was alles wat ik ooit had willen eten, en alles wat ik nooit had verwacht te eten. Zelfs de korst had knapperige chips en het vet smaakte heerlijk boterachtig. Het beste van alles was dat er helemaal geen schuld in het spel was.
Mijn buurman had dezelfde zijde gemaakt, maar die van haar was een beetje anders. Ze gebruikte koffiemelk en noemde het radijs augurk. Ik vroeg haar er even naar, toen gingen we naar het terras om het samen op te eten. Het was geweldig. Behalve dat ik denk dat ze niet besefte dat het eetbaar was. Het was alsof ik een echt coole meerval kookte. Hoewel het technisch gezien geen vis was, was het voor mij in ieder geval visachtig.
Dat was de eerste keer dat ik iets kon eten, voorafgegaan door een maaltijd, en naast het voor de hand liggende "vlees" in het midden, volledig en totaal niet in te pakken.
Mijn man had vrij goede ideeën over wat voor soort voedsel ik moest eten. Hij dacht dat ik goed at, maar ik denk dat hij het hierin met me eens zou zijn. We hebben dit lange weekend ontbijt, lunch en diner doorgenomen en erover gezweet. Tegen de tijd dat het voorbij was, waren we allebei behoorlijk uitgeput. Hij dacht dat het misschien tijd was om naar de kinderarts te gaan, maar we waren meer geïnteresseerd in het dessert… tegen die tijd was het middernacht.
ibo augurken
Dit was dus onze kennismaking met de kleverige wereld van augurken. (soms "gefermenteerde augurken" genoemd) Ze zijn in principe gezouten en gefermenteerd. Dat is eigenlijk een van de redenen waarom ze een populaire delicatesse zijn. De Amerikaanse augurken zijn gemaakt met komkommers, dille, mosterd en soms uien. Ze zijn verkrijgbaar in vele stijlen. Ik heb een vriend die een aardappelvormige augurk kookt en we proberen hier thuis met recepten te spelen. Hier zijn enkele van onze favorieten.
Mijn favoriet is absoluut Soda Bread. Hiervoor hebben we nodig:
Koosjer zout van de 8e klas
2 theelepels gist
4 theelepels suiker
4 theelepels azijn
1 kopje sesamzaadjes
1 kopje walnoten
1 kopje pecannoten
1 kopje geblancheerde amandelen
Los in een kom het zout en de gist op in de suiker, voeg dan de azijn en het sesamzaad toe. Meng met een houten lepel. Natuurlijk kunnen de kinderen je hier een lesje leren over Famous Amos als ze helpen om de pekel in broodkrakers te veranderen.